Agnes Water - Arlie Beach - Cairns

Agnes Water/1770
11-12 t/m 13-12

Het laatste verslag sloot ik vol enthousiasme af. We zouden gebruik maken van de goedkope surf lessen in Agnes Water. Helaas heeft het vanaf het moment dat we er kwamen alleen maar geregend. Het hostel waarin we verbleven was wel erg mooi en vooral heel schoon (de keuken werd 3 keer op een dag schoongemaakt). De eerste volle dag dat we er waren hebben we tussen de buien door op het strand vertoefd. Als de zon doorkwam was het toch wel erg heet. Die dag hebben we ook al onze foto's op de computer gezet en heeft Joren zijn haar laten knippen, moet ook gebeuren na zon lange tijd reizen natuurlijk ;). Voor onze 2de dag hadden we ons ingeschreven voor de surf lessen en zouden we in de namiddag een speed cursus motorrijden krijgen en daarmee naar 1770 rijden om de zonsondergang te zien. Heel leuk, maar helaas ging het door de regen niet door. 'S morgens hebben we ons door de regen naar een uitzichtpunt geworsteld, om maar iets te doen.. Er waren vooral veel kikkers, dat is wat ik erover kan zeggen. Joren is die middag op eigen houtje in de stromende regen gaan surfen, dat heb ik aan mij voorbij laten gaan. Joren kwam niet veel later ook terug omdat het eigenlijk gekkenwerk was, de golven waren veels te groot!! Diezelfde avond zouden we met de greyhound doorgaan naar Airlie Beach. Het was nog even spannend of de bus Agnes Water zou kunnen bereiken. Door de hoeveelheid water die gevallen was, was er zo'n diepe plas op de weg ontstaan dat auto's bijna niet meer konden passeren. Gelukkig ging dít die dag wel door en zaten we in de over nacht bus naar Airlie Beach. Het was een reis van 9,5u en we hebben redelijk kunnen tukken, maar het was natuurlijk niet ideaal (cheap als we zijn scheelde het ons wel een accommodatie).

Airlie Beach
14-12 t/m 18-12
Airlie Beach is het punt vanuit waar wij zouden vertrekken op onze tour die de 17e van start ging voor 2 dagen en een nacht. Omdat we gedurende onze reis hadden gehoord dat het de moeite waard was om er langer te blijven, zijn we er eerder naar toe gegaan. Hier kwamen we de 14e om 7u 's ochtends aan, we konden natuurlijk nog niet onze kamer in dus hadden we onze zwemspullen gepakt en zij we bij de lagoon gaan chillen. We waren enorm blij dat we de zon weer zagen, nadat we een aantal dagen in de regen hadden gezeten. De lagoon is een groot buitenzwembad, die hebben ze hier omdat je tijdens het 'jellyfish' seizoen de zee niet in mag. Als je door zo'n kwalletje (ongeveer een pinknagel groot) zou worden gestoken lig je een week in het ziekenhuis met naar het schijnt helse pijnen! Wat later in de middag konden we dan eindelijk inchecken, helaas was dit wel het slechtste hostel wat we tot nu toe hebben gehad, enorm smerig. Zelfs Joren liep af en toe met slippers door de kamer! Nadat we dit vieze stukje aarde toch een beetje eigen hadden proberen te maken gingen we nog even terug naar de lagoon om de lekkerste uurtjes mee te pikken.
De dagen hierna verliepen ongeveer hetzelfde, beetje door het leuke stadje lopen en af toe wat eten of drinken op een leuk terrasje en vooral veel zwemmen in het zwembad. Airlie is verder niet heel bijzonder.
Via iemand van ons hostel hadden we gehoord dat er een leuke wandeling was naar een hoog punt waar je een mooi uitzicht had over Airlie Beach en de zee. Slim als we dachten te zijn probeerden we om 8u 's ochtends te beginnen aan deze wandeling. Het is hier anders echt enorm warm en de zon is erg fel. Ons was verteld dat de wandeling 1,5u heen en terug zou zijn. Nadat we ongeveer 3 kwartier aan het lopen waren door de brandende hitte (toch te laat vertrokken) kwamen we bij een bord waar we op zagen dat de wandeling tot de top 8km zou zijn, en we waren nog niet eens op een kwart. We zaten er al aardig doorheen en hierdoor zakte ons de moed nog verder in de schoenen en besloten we rechtsomkeert te maken en weer lekker te gaan zwemmen!;)

De 17e was het dan eindelijk zover, we vertrokken met de boot 'Sv Whitehaven' naar de Whitsundays. We waren met ongeveer 20 man en er waren 3 begeleiders mee. 1 voor het zeilen, 1 voor het koken aan boord en de kapitein. Nadat we de regels op de boot hadden doorgesproken en een naamspelletje hadden gedaan werden we naar onze "kamers" gewezen. Gezellige kleine kamertjes waren het met in ieder 2 stapelbedden. Er was beneden veel meer ruimte dan we van tevoren dachten! heel leuk dat we op de boot leefde voor 2 dagen! We vertrokken naar onze eerste snorkel spot van die dag. Deze was bij Cook Island. Omdat het jellyfish seizoen begonnen is kregen we allemaal een stingerpak aan! We werden per 8 met een klein motorbootje naar het koraal gebracht, dit was dichterbij de kust. Het was de eerste keer snorkelen voor mij. Joren had het al een keer gedaan. Het is heel raar om ineens onder water door een pijpje te moeten ademen, en dat was dus even wennen. Het was zo mooi daar, als je je hoofd onder water stak, zag je zoveel moois. Heel veel verschillende soorten visjes die werkelijk waar alle kleuren van de regenboog hadden en de kleuren waren ook heel fel! Maar niet alleen de visjes waren mooi, ook het koraal was heel indrukwekkend om te zien. Je kan je echt niet voorstellen dat dit er over een aantal jaar misschien niet meer is. We hebben ook dood koraal gezien, heel zonde. Als iemand van de groep een grote zeeschildpad zag hadden we afgesproken een teken te doen! En daar kwam het teken, een heel stuk konden we samen met de grote zeeschildpad zwemmen. Wat een enorm beest is dat zeg, niet te beschrijven! Na een klein uur waren we moe en kon je je hand opsteken om weer opgepikt te worden door de motorboot. Heel funny zag iedereen eruit in die boot. Omdat je heel de tijd voorover hebt gesnorkeld, hangen je voorharen over je snorkelbril heen. Ik had mijn snorkelbril ook te strak gedaan en om die afdruk die er nog 2 uur zat heeft Joren me goed uitgelachen. Toen we terug op de boot waren hebben Joren en ik nog een rondje gekayakt! Was heel leuk maar ook enorm vermoeiend! Toen iedereen weer aan boord was vertrokken we naar onze 2de en laatste snorkel spot. Die spot was nog uitgestrekter en konden we ook veel zien! Het was echt heel indrukwekkend wat we zagen en dat we dat allemaal mee mogen maken. Na de laatste keer snorkelen gingen we weer een stukje varen met de boot om de zonsondergang te kijken op de plek waar we ook voor anker gingen voor de nacht. Gedurende de dag hadden we trouwens zo lekker te eten gekregen wat gewoon allemaal in het kleine keukentje beneden in de boot was gemaakt. De avond was gevuld met het kijken van sterren bier en gezelligheid.
Er waren echt miljoenen heldere sterren die je goed kon zien omdat er op zee geen ander licht is. Joren en ik hebben op het dak van de cabine gelegen, heel romantisch;). Marlin, de snorkel gids, riep ons daarna bij elkaar. Hij ging ons wat meer ins en outs vertellen over de vissen die we die dag hadden gezien, fishtalk. Dat was een leuke toevoeging aan die dag! Na een paar biertjes en veel Amerikaans gebabbel van een jongen uit San Francisco, waren we erg moe en zijn we onze cabine ingekropen.

De volgende ochtend (18-12) zou de bemanning al om half 6 beginnen met de tocht naar het eiland Whitsunday. Wij hoefde niet wakker te worden. Helaas werd ik wel wakker door al die schommelingen en de warmte in de kleine cabine. De 2de dag meerde we aan bij het eiland Whitsunday. We gingen naar een uitkijkpunt van waar je Cook Island en Whitsunday Island van bovenaf kon bekijken! Wauw wat was dat gaaf om te zien! Je kon door het water heen het zand wat eronder lag zien! Het water was zo helder en het zand zo wit! Marlin vertelde ons dat we over een paar uur terug moesten komen, dat het dan nóg indrukwekkender was (dan werd het eb en zou er meer strand te zien zijn), en dat was zo. Wauw! Zoiets moois hebben wij nog nooit gezien! In de tussentijd zijn we op Whitehaven Beach geweest. Het valt het beste te beschrijven met een foto hoe het er daar uitziet maar dan doe je het eigenlijk nog te kort. Het strand is zo wit en het zand is zo fijn. Als je er op loopt hoor je ongeveer hetzelfde geluid als dat je in de sneeuw loopt (we hebben het gefilmd). En het water is zo helder blauw! In het water zwemmen pijlstaartroggen en kleine haaien. Deze zijn niet gevaarlijk en je kon er gewoon naast zwemmen. Wat wij wel frappant vonden was dat je daar niet met een jellyfisch pak hoefde te zwemmen, terwijl het toch dezelfde zee was. Ach ja, beetje risico nemen ;). Om 11uur vertrokken we weer met de boot naar Airlie Beach. Daar zouden we om 1600 zijn dus het was nog een aardig stuk varen. Gelukkig hebben we een groot deel kunnen zeilen en niet alles op de motor gedaan. Toen we terug in de haven waren nodigde de crew ons allen uit om 's Avonds met hen te eten. Helaas moesten wij hiervoor passen omdat we diezelfde avond met de Greyhound nachtbus vertrokken naar Cairns. Onze laatste stop alweer... Bij ons hostel waar we al uitgecheckt waren moesten we 6dollar betalen om te mogen douchen, belachelijk. Maar goed wij waren helemaal zout en hadden toch wel zin in een douche voordat we de bus instapte. Na een laatste check of we de bus wel goed geboekt hadden bleek het verkeerd te zijn gegaan. Een uur voordat de bus ging kwamen we hierachter en hebben we hem alsnog geboekt. Dit was natuurlijk niet doorgekomen bij de chauffeur en dus was het spannend of we nog wel mee konden. En dan zul je net zien dat het ineens enorm druk is. We moesten wachten tot iedereen zat en toen ging de chauffeur kijken of er nog plek was. Gelukkig hadden 2 mensen een dubbele boeking gemaakt en konden we nog mee. Daar begon onze 10 uur durende reis naar Cairns.

Met een pijnlijke nek werden we om half 6 in de ochtend gewekt in Cairns (19-12). Zo'n nachtbus maakt trouwens op onooglijke tijdstippen nog wat stops om pakjes te bezorgen en om mensen eruit te laten. Dan ben je echt een zombie.. In Cairns verbleven we in het partyhostel Gilligans. Dit is een enorm groot pand met een discotheek. Wij hadden gehoord dat het er erg schoon en helemaal niet gehorig was. Dit was ook zo! Omdat we zo vroeg aankwamen konden we nog niet inchecken en hebben we een paar uur op de bank in de gezamenlijke ruimte geslapen (best een beetje ranzig maar er lagen meer mensen zoals wij te tukken. De rest van de dag hebben we Cairns verkend (hele leuke stad met een mooie lagoon). Ook hebben we een plan gemaakt voor onze dagen daar en de nodige dingen zoals de was gedaan. Die avond lagen we dan ook gesloopt in bed (na een gebroken nacht).

De volgende dag (20-12) vertrokken we op een 2 daagde trip die naar de Tablelands ging. Dit is een groot regenwoud ten zuiden van Cairns. We werden opgepikt door Laurens, zoals een gids betaamd, een beetje een vreemde gozer. Hij zag eruit alsof hij ging survivallen, een donkergroen hoedje had hij op, een groenig bloesje, en een zonnebril. Hij kwam nog net niet jodelend het busje uit. Onderweg begon hij ook ronduit te babbelen. Hij was al 15jaar reisleider en hij wist van alles wat, heel interessant was het. Wel was het zo dat hij na elke zin "woehoe" zong, iet wat irri ;). Een aantal dingen die we geleerd hebben:
- Cocosnoten zijn dodelijker dan haaien
- Het koraal wordt in stand gehouden door het regenwoud en de mangroves die de slechte stoffen die vanuit het regenwoud komen uitfilteren.
- Het regenwoud is 150miljoen jaar oud.

Onze eerste stop die dag was bij de "fig tree". Dit is een boom waarin vogeltjes zaadjes hebben uitgepoept en waardoor er andere bomen om de oorspronkelijk boom heen zijn gaan groeien. De oorspronkelijk boom krijgt daardoor niet genoeg zonlicht meer en is daarom dood. Een heel raar gezicht en een mooi natuurverschijnsel. Na de boom hebben we een kleine wandeling door het regenwoud gemaakt. We moesten onze ogen goed openhouden voor slangen en cassowaries. Cassowaries lijken op struisvogels en kunnen heel agressief zijn. Ze grijpen dan met hun klauwen je darmen uit je buik. Heel fijn om te weten was dat. Ook leeft de giftigste slang ter wereld in dat regenwoud. Gelukkig hebben we beide niet gezien! Wel hebben we een dodelijke plant gezien. Normaal halen ze die weg van het pad maar deze waren ze vergeten. Na deze "angstige" wandeling hebben we een aantal watervallen gezien en erin gezwommen! Aan het einde van de dag werden diegene die de nacht bleven naar de lodge "On the Wallaby" gebracht, wij dus. Voordat we daarheen gingen stopte we bij een riviertje waar we platypussen (vogelbekdieren) gingen spotten. We hebben er geen gezien, helaas.. De lodge waar we verbleven was heel mooi. Het was niet zo groot als we gewend waren en zag er heel cosy uit. Het voelde heel erg als thuis! Nadat Joren op de digeridoo gespeeld had kregen we uitleg over het hostel en wat we de volgende dag zouden gaan doen. Ook was er een optie om die avond te gaan nachtkanoën, waar wij natuurlijk geen nee tegen zeiden. De meeste dieren in Australië zijn 's Nachts actiever dan overdag. De gids waarmee we dit gingen doen was ook onze gids voor de volgende dag. Deze man had de hele wereld al gezien maar kwam oorspronkelijk uit N-Z. Hij zag eruit als een typische rugbyspeler, en dat bleek hij achteraf ook te zijn geweest.
Na lekker mee te hebben gegeten met wat de pot schaft vertrokken we op ons nachtelijke avontuur. We gingen samen met nog 4 andere (incl. de gids) een stukje rijden naar een oevertje waar de kano's lagen. Het was pikkedonker en we moesten heel zachtjes peddelen om de dieren niet weg te jagen. Joren zat achterin de kano het zware werk op te knappen en ik zat voorin met de zaklantaarn in de bomen te schijnen. We hebben die avond boomkangaroes gezien, normale kangaroes, verschillende vogels en hetzelfde soort rat die we ook al in Noosa in de bomen hadden gespot. Helaas hebben we ook hier de plattupuss niet gezien. Het was een heel spannend avontuurtje en we zijn blij dat we dat ook mee hebben kunnen pikken.

De volgende ochtend (21-12) moesten we heel vroeg op om te gaan moutainbiken. Het zou heel snel té warm worden om dit te doen dus we hebben snel ontbeten en zijn met de auto naar de plek toe gereden vanwaar we zouden starten. Na een oefen rondje te hebben gereden vertrokken we. Joren voorop, daar tussen 3 meisjes, en daarna ik gevolgd door de gids. In het begin vond ik het erg wennen. Het waren smalle paadjes met soms stevige afdalingen waar grote keien op het pad lagen. Je moest goed je best doen met sturen en je evenwicht houden. Uiteindelijk, als je dit een beetje onder de knie had, was het best leuk! Maar ik was blij toen we weer veilig bij de auto waren zonder kleerscheuren. Het is toch best gevaarlijk als beginneling.. Toen we terug in het dorpje, Yungabarra, waren mochten we 2uur naar een marktje die aan de gang was in het dorp. Deze was maar 1 keer in de maand en hier kon je hele speciale dingen kopen, het hele dorp was dan ook uitgerukt. Dit viel wel mee uiteindelijk maar toch leuk om gezien te hebben. Die middag vertrokken we om te gaan kanoën bij daglicht. Tussen het kanoën door zijn we nog ergens aangemeerd waar we op elkaars gezicht gingen tekenen met een soort klei. Wat de aboriginals ook deden vroeger. Hier heb ik een biertje verdiend omdat ik Joren zo mooi beschilderd had ;) Joren had mij natuurlijk ook goed toegetakeld, dat begrijp je wel. Met de klei nog op ons gezicht zijn we lunch gaan halen bij een plaatselijk tentje en hebben dit opgegeten bij een meertje. Hier mochten we derest van de middag chillen maar Joren en ik hadden meer zin in een douche. In het hostel was het de laatste uurtjes zo gezellig. We hebben in de hangmat gelegen, met de hond van het hostel gespeeld (wat een mooie hond was dat!) en tafeltennis gespeeld. Daarna hebben we samen met de gids een biertje gedronken en over Australië gepraat. We hebben eindelijk is kunnen vragen hoe dat cricket nou precies werkt na er altijd maar niet begrijpend naar te hebben gekeken. Het was zo gezellig en daarom ook écht zo jammer dat we weer terug naar Cairns moesten. Het voelde een beetje alsof we familie achterlieten. Die mensen zijn allemaal zo aardig dat je in zon korte tijd zo hecht wordt. Ook de Tablelands waren heel mooi! bergen, regenwoud en uitgestrekte boerderijen. Rond een uur of 8 's Avonds waren we terug in Cairns!

Voor de volgende 2 dagen (22-12 en 23-12) hadden we een auto gehuurd om vanaf Cairns naar Cape tribulation te gaan. Dit is het noordelijkste puntje van Australië waar je zonder 4WD kan komen. Cape trib is de plek waar captain Cook op de reef gevaren is, vandaar de naam "Cape Tribulation" (de plek waar de problemen begonnen). We vertrokken vroeg en zijn als eerst gestopt in Palm Cove. Een heel elitair dorpje met een mooi strandje! Hierna zijn we een stuk de bergen in gereden naar Kuranda, waar een leuke hippie markt was! Na een heerlijke crêpe zijn we doorgereden naar de Daintree rivier waar we de Ferry moesten nemen naar het gebied Cape Tribulation. Het was na de Ferry nog 34km tot we ook daadwerkelijk in Cape trib waren. In 2002 is die weg pas aangelegd, voorheen kon je er alleen komen met 4WD. Het was een prachtige omgeving waar we doorheen reden. Overal waar je keek was regenwoud en we zijn om een aantal mooie uitkijkpunten gestopt! In Januari begint het echte "wet season" en lopen de wegen wel is onder. In een jaar valt er wel 4-5 meter regen!! Toen we in Cape Tribulation aankwamen hebben we een hostel gezocht voor de nacht. In het donker mochten we eigenlijk niet rijden met de huur auto omdat we dan niet verzekerd zouden zijn. Dus hebben we onze spullen in het "jungle hostel" gedropt en de auto daar laten staan, en zijn we een wandeling gaan maken. Omdat het al een beetje schemerig was en het heel de dag geregend had was het best eng in het regenwoud. We hebben dan ook flink de pas erin gezet, en toen we eindelijk het woud uit waren en bij de zee kwamen stond er ook nog is dat er onlangs een krokodil was gespot. Creepy! We zijn snel terug gegaan naar ons hostel en hebben daar gegeten. De avond was verder gevuld met spelletjes kaarten en een potje biljard.

De volgende dag 23-12 hebben we geprobeerd nog een stukje verder naar het noorden te rijden. Maar het wegdek werd al snel veel te slecht voor ons autootje. We zijn omgekeerd en hebben nog een paar mooie uitzichtpunten bekeken. Voor koffie zijn we gestopt bij een hostel waar ze allerlei dieren hadden. Daar heb ik voor het eerst een kangaroe van dichtbij gezien. Wat zijn die groot!!! Ook hadden ze daar verschillende soorten slangen en vogels zoals papegaaien! We hebben onze reis voortgezet naar de Daintree villlage. Vanuit hier gingen we met een bootje over de Daintree river varen in de hoop krokodillen te zien. Helaas is er geen een boven gekomen. We zijn hierna naar de Mossman Gorge gegaan waar we een wandeling hebben gemaakt. Het was er prachtig! Om 1700 vertrokken we naar Port Douglas, onze laatste stop. Een hele mooie badplaats waar veel te doen was! Het begon al bijna donker te worden dus zijn we terug gegaan richting Cairns. De weg die van Port Douglas' naar Cairns loopt is heel mooi! Je rijdt langs de zee en je kan weer vaak stoppen op uitkijkpunten. Toen we bijna in Cairns waren reden we langs uitgestrekte grasvelden waar wel duizenden kangoeroes zaten! Terug in Cairns hebben we de auto teruggebracht en zijn we sushi gaan eten!

24-12 Great Barrier Reef
Vandaag vertrokken we voor 1 dag naar de Great Barrier Reef met de boot QuickSilver. We waren met een stuk of 50 man en het was dus een stuk massaler dan wat we tot nu toe gewend waren. Onze eerste spot zou 1,5 uur varen zijn. We gingen echt kneiter hard en vaarde alle andere boten er zo uit. Ik denk dat we wel 80km/u gingen. Na de snorkel instructies zijn we het water ingegaan. Wat was het mooi!! Je zag zoveel meer dan bij Whitsundays. De visje hadden zulke felle kleuren. We hebben nog 2 keer op andere plekken gesnorkeld waarbij Joren zijn iPhone mee het water in had genomen. We hadden namelijk een hoesje gekocht waarmee je 10m onder water foto's kon maken. Het was een beetje eng om hem voor het eerst mee te nemen maar gelukkig is alles goed gegaan en hebben we mooie pica's en filmpjes. We hebben nemo gezien en zelfs een reef haai!

25-12
Onze laatste dag in Cairns! We hebben heel de dag lekker bij de lagoon gechilled en zijn 's Avonds gaan eten bij Dundees. Ze draaide er leuke kerstmuziek en het was heel druk. We zaten aan de haven dus het uitzicht was heel mooi! We hebben de Bushtucker plate genomen. Hierop lag: kangaroo vlees (beetje taai), krokodillen staart (heerlijk, smaakt een beetje naar kip) en EMU worstjes (ik vond ze wel lekker)! Het was een hele gezellige avond met veel prosecco.

26-12
We zitten nu op het vliegveld om terug te vliegen naar Melbourne. Het zit er alweer bijna op :(! Ik moet er nog biet aan denken terug te gaan, gelukkig hebben we nog een paar daagjes in Melbourne! Australië is echt zo om verliefd op te worden!